Η λεύκανση των δοντιών είναι μία απλή και απόλυτα ασφαλής και ανώδυνη διαδικασία βελτίωσης της αισθητικής του στόματος, χαρίζοντας ένα φυσικό, λευκό και υγιές χαμόγελο.

Επιπλέον, είναι και η πιο οικονομική λύση, χωρίς φθορά των δοντιών, σε αντίθεση με τις πιο δαπανηρές και επεμβατικές επιλογές.

Οι δυσχρωμίες των δοντιών μπορεί να έχουν προέλθει είτε από εξωτερικούς παράγοντες, όπως κάπνισμα, καφές, κόκκινο κρασί, αλλά και από τραύμα σε δόντια που νεκρώνονται, καθώς και από πολύ παλιά μαύρα σφραγίσματα (με αμάλγαμα) που χρωματίζουν τα δόντια, είτε από εσωτερικούς παράγοντες, όπως χρήση συγκεκριμένων αντιβιοτικών, φθορίαση (λήψη υπερβολικής ποσότητας φθορίου).

Για καλύτερα αποτελέσματα, πέραν της αποφυγής των παραπάνω παραγόντων, πρέπει να αποφεύγονται για τις πρώτες 2 εβδομάδες τα ανθρακούχα αναψυκτικά, τα όξινα φρούτα και οι χυμοί τους και το σκούρο τσάι.

Πριν την λεύκανση, προηγείται καθαρισμός των δοντιών για μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων. Για τις κυρίες, θεωρείται προτιμότερο να μην υπάρχει σε εξέλιξη εγκυμοσύνη ή θηλασμός.

Η λεύκανση έχει αποτελέσματα μόνο σε φυσικά και ζωντανά δόντια. Δηλαδή δεν θα επηρεαστεί το χρώμα των απονευρωμένων δοντιών καθώς και των προσθετικών αποκαταστάσεων. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι υπόλοιπες εργασίες στο στόμα μετά την λεύκανση, αλλιώς θα υπάρχει διαφορά με το νέο χρώμα των δοντιών.

Μετά την ολοκλήρωση της λεύκανσης, πρέπει να υπάρχει τακτικός έλεγχος για την διατήρηση του αποτελέσματος. Η διάρκεια της λεύκανσης εξαρτάται από τον βαθμό διατήρησης της στοματικής υγιεινής. Το αποτέλεσμα μπορεί να διατηρηθεί για πολλά χρόνια εφόσον συντηρηθεί σωστά το στόμα μία φορά το εξάμηνο, με την περαιτέρω καθοδήγηση του οδοντιάτρου.

Η διάβρωση του σμάλτου είναι η σταδιακή λέπτυνση μέχρι την απόλυτη αφαίρεσή του. Αυτό οφείλεται κυρίως σε τροφές που καταναλώνουμε οι οποίες είναι όξινες (δηλαδή ξινές ή γλυκές). Κάποια παραδείγματα είναι τα γλυκά και τα φρούτα, αλλά και διάφορα υγρά όπως οι χυμοί και τα ανθρακούχα αναψυκτικά.

Η διάβρωση, όμως, μπορεί να προκληθεί και από άλλους παράγοντες, όπως η σκληρή οδοντόβουρτσα, το δυνατό βούρτσισμα (με πίεση), λάθος τρόπος βουρτσίσματος, ή από βρουξισμό (ασυναίσθητο δυνατό τρίξιμο των δοντιών).

Για την αποφυγή της διάβρωσης του σμάλτου, πρέπει να αποφεύγουμε όλα τα παραπάνω, αλλά και να χρησιμοποιούμε οδοντόκρεμες ειδικά σχεδιασμένες για ευαίσθητα δόντια, όπως και άλλες για την ενίσχυση του σμάλτου. Όταν η διάβρωση προχωρήσει ακόμα περισσότερο, υπάρχει κίνδυνος τερηδονισμού του δοντιού, οπότε και απαιτείται να σφραγιστεί.

Η οδοντική πλάκα είναι ένα άχρωμο στρώμα μικροβίων που προσκολλάται σαν μεμβράνη στις επιφάνειες των δοντιών.

Είναι εύκολη η απομάκρυνσή της – λόγω της μαλακής της σύστασης – με το βούρτσισμα. Αν όμως, παραμείνει στα δόντια για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε γίνεται η αιτία για ανάπτυξη τερηδόνας, ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας.

Η τρυγία, γνωστή και ως πέτρα, είναι η οδοντική πλάκα που έχει ενασβεστιωθεί. Το αποτέλεσμα είναι να σκληρύνει και να απορροφήσει χρωστικές, κάνοντας την ακόμα πιο αντιαισθητική. Επιπλέον, η πέτρα μπορεί να προκαλέσει επιτάχυνση της τερηδόνας, της ουλίτιδας, καθώς και της περιοδοντίτιδας.

Η απομάκρυνσή της γίνεται μόνο από οδοντίατρο με την διαδικασία της αποτρύγωσης (καθαρισμός).

Η ουλίτιδα είναι η πάθηση των ούλων κατά την οποία τα βακτήρια εισχωρούν στο εσωτερικό τους, με αποτέλεσμα να τα μολύνουν, προκαλώντας πρήξιμο, κοκκίνισμα και μάτωμα. Παρ’ όλη την κακή εικόνα του στόματος, τα δόντια παραμένουν σταθερά γιατί δεν έχει επηρεαστεί το οστό μέσα στο οποίο είναι ενσωματωμένα.

Με κατάλληλη θεραπεία, η ουλίτιδα μπορεί να αντιστραφεί επαναφέροντας τα ούλα στην αρχική τους κατάσταση.

Η περιοδοντίτιδα εμφανίζεται μετά την ουλίτιδα, έχοντας όλα τα προηγούμενα συμπτώματα. Εμφανίζει, όμως, επιπλέον υποχώρηση των ούλων και του οστού που στηρίζει τις ρίζες των δοντιών. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση των διάκενων ανάμεσα στα δόντια και στα ούλα, αλλά και η χαλάρωση, η κινητικότητα και η μετατόπιση των δοντιών.

Μόλις διαγνωστεί η περιοδοντίτιδα, πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο η ανάπτυξη των βακτηρίων. Ένας από τους πλέον σύγχρονους τρόπους αντιμετώπισης της περιοδοντίτιδας είναι η θεραπεία με Laser.

Τερηδόνα είναι η νόσος των δοντιών που καταστρέφει με αργό ρυθμό την δομή τους.

Η αρχή της γίνεται συνήθως με μικρά μαύρα στίγματα πάνω στις επιφάνειες των δοντιών. Σταδιακά επεκτείνεται σε πλάτος, αλλά και σε βάθος, με αποτέλεσμα να απειλείται η υγεία του νεύρου του δοντιού, που συνεπάγεται πόνο ή ακόμη και εξαγωγή του ίδιου του δοντιού.

Είναι σημαντικό να επισκέπτεστε τον οδοντίατρο κάθε 6 μήνες για προληπτικό έλεγχο και αφαίρεση της οδοντικής πλάκας και πέτρας.

Η αφαίρεση αυτών γίνεται με ειδικά εργαλεία που καθιστούν την όλη διαδικασία εντελώς ανώδυνη.

Σε ασθενείς με πιο προχωρημένα συμπτώματα (πχ. υφίζηση ούλων, κινητικότητα δοντιών), θα πρέπει να ελέγχονται σε συντομότερα χρονικά διαστήματα.

• Τοποθετείστε μικρή ποσότητα οδοντόκρεμας πάνω στην οδοντόβουρτσα.
• Ακουμπήστε την οδοντόβουρτσα στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών σας με γωνία 45º (όχι κάθετα σε αυτά) και κινήστε την απαλά και κυκλικά.
• Στην συνέχεια βουρτσίστε με τον ίδιο τρόπο και τις εσωτερικές επιφάνειες.
• Οι μασητικές επιφάνειες των δοντιών βουρτσίζονται με απαλές κινήσεις μπρος-πίσω.
• Για το καθαρισμό των πίσω επιφανειών των μπροστινών δοντιών, χρησιμοποιήστε την άκρη της οδοντόβουρτσας.
• Μετά το βούρτσισμα των δοντιών, καθαρίζουμε την επιφάνεια της γλώσσας με απαλές ίσιες κινήσεις από πίσω προς τα εμπρός.

Είναι σημαντικό να θυμόσαστε να:

• Βουρτσίζετε ταυτόχρονα μόνο τα δόντια που καλύπτει η οδοντόβουρτσα.
• Βουρτσίζετε τα δόντια πάντα με τον ίδιο τρόπο (πχ. αρχίζουμε με τα πάνω δόντια και μετά προχωράμε στα κάτω).
• Διαρκεί το σωστό βούρτσισμα 2 λεπτά και γίνεται τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα.
• Χρησιμοποιείτε οδοντόβουρτσα με μαλακούς θυσάνους (τρίχες).
• Αντικαθιστάτε την οδοντόβουρτσα κάθε 2-3 μήνες ή νωρίτερα αν στραβώσουν οι θύσανοι (τρίχες).
• Χρησιμοποιείτε το στοματικό διάλυμα για 30''.
• Χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα για τον καθαρισμό των τροφών που βρίσκονται ανάμεσα στα δόντια σας.
• Επισκέπτεστε τον οδοντίατρό σας 2 φορές τον χρόνο για προληπτικό έλεγχο και αφαίρεση της οδοντικής πλάκας και πέτρας.